Ik ben de hele tijd bezig met van die maskerfiguren. Overal komt dat woord ook terug; waarom maak ik niet een echt masker? Mede om even los te komen van het schilderen en de standaard kader die een schildersdoek aanneemt. Ik ben eigenlijk zonder idee begonnen. Ik heb gekeken naar wat voor materialen ik in huis had, wat geen verf was... Ik ben begonnen met papier-maché over een ballon. Ik heb de kenmerkelijke wangen wat dikker gemaakt en ook de neus alvast wat vormgegeven met de papier-maché. Verder vind ik het een interessant beeld geworden waar ik zeker meer mee wil gaan experimenteren. Het materiaal wol vind ik een meerwaarde bij dit beeld omdat het masker zelf best iets engs heeft, maar door het zachte materiaal wordt het toch iets liever, je wil het aanraken. Ook bij de andere maskers ben ik gewoon bezig gegaan zonder al te veel na te denken. Zonder vooraf bedacht plan. Wel heb ik bij het blauwe masker mezelf laten inspireren door een eigen gemaakt schilderij. Ook terug te vinden in de galerie.

Tijdens en na het maken van deze maskers ben ik veel onderzoek gaan doen naar andere kunstenaars. Hierdoor kwam ik achter betekenissen, werkvormen, materialen en nieuwe ideeën. Ik ben mezelf gaan afvragen waarom maskerfiguren, abstracte gezichten en vervreemding mij zo aanspreekt in de kunst. Door zelf letterlijk dingen uit te werken, hoopte ik dichter bij het antwoord te komen. Afrikaanse maskerkunst, waar bijvoorbeeld Pablo Picasso zich door liet inspireren is ook iets wat mij intrigeert, maar waarom?

Door het maken van deze maskers kreeg ik het idee om hier een fotoserie van te gaan maken en deze te koppelen aan een actuele gebeurtenis: het corona virus. Hier lees je later meer over.