Omdat ik vorige keer erg enthousiast was over mijn schilderij wilde ik kijken of ik hier mee door wil gaan. Daarom heb ik er nog een gemaakt in ongeveer de zelfde stijl. Ik merk dat ik het realistische schilderen beetje bij beetje meer onder de knie krijg. Er is een proces te zien. Wel raakte dit werk mij minder dan de vorige, op een of andere manier klopt de contrast hier niet.

Tijdens een videoconversatie met de docenten heb ik Vincent om feedback gevraagd. Ook hij benoemde dat het hier een minder vloeiend geheel had. De ogen zijn iets te amandelvormig nog, hier moet ik mee gaan oefenen. Ook de overgang van de nek en de trui moet anders, het is nu een te strakke streep. Vincent adviseerde mij om een beetje om en om te gaan schilderen, iets aan de achtergrond, iets aan het gezicht, etc. Om zo meer samenhang te krijgen.


Sleutelmoment:
Ik merk wel dat ik veel plezier haal uit het schilderen. Ik haal er misschien iets meer voldoening uit dan uit het maken van maskers. Waarom is dit? Om hier antwoord op te krijgen heb ik opnieuw een interview gedaan.