Tijdens een van de laatste gesprekken met Agnes gaf ze mij nog een uitdaging mee. Ga eens gewoon bezig, zonder na te denken van te voren wat het wordt. Verschillende materialen naast me neer leggen en gewoon lekker aan het werk gaan. Ik heb dit proces gefilmd. Ben wat in gesprek gegaan met het schilderij. Waarom heb ik twee gezichten gekozen? Omdat ik keek naar de donkere ondergrond en ik zag in de donkere achtergrond deze vormen,die ik vervolgens met krijt heb verduidelijkt. Daarna gewoon met verf in de weer gegaan. De vormen van het hoofd bij langs gegaan en kleuren gepakt die ik op dat moment gewoon wilde pakken. Zonder te veel na te denken, gewoon doen.

Het is vooral een lekker proces om te doen. Het is een verrassing wat er uit komt, waardoor het juist ook heel interessant is om te maken. Het kan ook minder snel mislukken, want het hoeft niet aan mijn vooraf gestelde verwachtingen te voldoen. Het is een samenspel van vormen, kleuren, materialen en de achtergrond.

Ik vind dit werk nog niet heel sterk, wel zie ik in wat Agnes mij probeert in te laten zien met deze opdracht. Ik moet niet teveel willen plannen, bedenken. Gewoon lekker gaan maken, gaan spelen en gaan onderzoeken. Dit is iets wat ik vaker wil gaan doen, mij weer op het toeval baseren.